- جمعه, 04 حوت 1402|08:55
- 0 نظر
اعدام دو نفر در غزنی واکنش برانگیز شد
دادگاه عالی طالبان دیروز اعلام کرد که «حکم قصاص» را بر دو نفر متهم به قتل در یک استادیوم فوتبال در ولایت غزنی اجرا کرده است.
دادگاه عالی طالبان دیروز اعلام کرد که «حکم قصاص» را بر دو نفر متهم به قتل در یک استادیوم فوتبال در ولایت غزنی اجرا کرده است.
این دادگاه گفت که حکم قصاص بر این افراد در حضور مقام های مختلف طالبان و شماری از مردم در استادیوم فوتبال قریه «علی بابا» در مرکز غزنی اجرا شد.
این دادگاه در مورد چگونگی اجرای این حکم توضیح نداده است، اما گفته است که مراسمی که به این منظور برگزار شده بود، با «کشتن» افراد متهم پایان یافت.
دادگاه عالی طالبان گفته است که حکم اعدام این افراد از سوی محاکم ابتدائیه، مرافعه و تمیز این گروه صادر شده بود و پس از تأیید هبت الله آخندزاده، رهبر این گروه، اجرا شد.
این سومین مورد از اجرای حکم قصاص توسط طالبان پس از تسلط دوباره این گروه بر افغانستان بود. پیش از این دو مورد حکم قصاص توسط این گروه در ولایت های فراه و لغمان اجرا شده بود.
طالبان اجرای حکم «حد و قصاص» را پس از دستور هبت الله آخندزاده به قاضی این گروه در ماه قوس سال گذشته خورشیدی آغاز کردند. ملا هبت الله به قاضی این گروه گفت که اجرای حد و قصاص «حکم شریعت و دستور من میباشد که واجب است.»
مکانیزم ناروشن صدور و اجرای حکم
اجرای حد و قصاص از سوی محاکم طالبان و اعدام افراد در ملأ عام با نگرانی های گسترده از سوی شهروندان افغانستان مواجه شده است.
طالبان در حالی این احکام را صادر و اجرا می کنند، در محاکم این گروه هیچ مکانیزم روشنی برای صدور این حکم وجود ندارد و چنین احکامی نه بر اساس قانون و حکم شرع که بر اساس دستور هبت الله آخندزاده، رهبر این گروه صادر می شود.
از سوی دیگر، بر اساس گزارش بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بین المللی، در دادگاه های طالبان به افراد اجازه دسترسی به وکیل مدافع داده نمی شود و به این ترتیب فرد متهم هیچگاه فرصت دفاع قانونی از خود را در برابر اتهام وارد شده نمی یابد.
به این ترتیب، اجرای این احکام نه تنها عدالت را در حق قربانی تأمین نمی کند، بلکه باعث شود که فرد دیگری در یک روند غیرقانونی، گنگ و به شدت مبهم و با حکمی فردی که اتهام «تروریست» بودن را در پیشانی دارد، قربانی شود.
طالبان دستورات هبت الله آخندزاده در مورد اجرای حد و قصاص را به عنوان «اجرای شریعت» تبلیغ می کنند، اما با توجه به ناروشن بودن مکانیزم صدور و اجرای این احکام از سوی طالبان و پیشینه سوء استفاده گسترده طالبان از احکام دینی، می توان این مورد برجسته ترین نوع سوء استفاده آنان از دین و احکام دینی دانست.
ضرورت است که کشورهای اسلامی و نهادهای دینی اسلامی، در مورد اجرای این احکام با سوء استفاده از دین، تحقیق کنند و واکنش نشان دهند و بر طالبان فشار وارد کنند که سوء استفاده از احکام دینی را متوقف کنند.
نمایش خشونت به هدف گسترش ترس و ارعاب
دو نفری که دیروز در غزنی اعدام شدند، در حضور صدها نفر «تماشاچی» اعدام شدند و گفته می شود که آنان بر زمین خوابانده شده و بر هرکدام از آنان پنج تا هشت مرمی شلیک شده است.
بسیاری از فعالان حقوق بشر در افغانستان به این باور هستند که اجرای چنین احکامی از سوی طالبان نوعی «نمایش خشونت» است و این گروه آن را برای ایجاد ترس و رعب بیشتر در جامعه اجرا می کنند.
در بیش از دو سال گذشته، خشونت اصلی ترین ابزار حکمروایی گروه طالبان بوده است؛ از شلاق زدن زنان و خبرنگاران در خیابان ها گرفته تا لشکرلشکی به مناطق غیرپشتوننشین و تیرباران غیرنظامیان.
اکنون نیز این گروه با اعدام افراد در یک مکانیزم ناروشن و با سوء استفاده از احکام دینی، می خواهند خشونت و ترس را بیشتر در جامعه نهادینه تا کنند تا دیگر کسی جرأت نکند در مقابل ظلم و ستمی که این گروه بر مردم روا می دارد، اعتراض کند.
از سوی دیگر، اعدام افراد در ملأعام و با حضور صدها نفر تماشاگر، نشان می دهد که خشونت در جامعه افغانستان در حال عادی شدن است و این امر نگرانی های گسترده در مورد آینده جامعه افغانستان بر می انگیزد.
شهرزاد اکبر، رئیس پیشین کمیسیون حقوق بشر افغانستان در واکنش به اعدام دو نفر در غزنی با حضور صدها تماشاگر نوشته است که« اجرای اعدام توسط طالبان یک مصیبت، شرکت صدها نفر برای تماشای اعدام، مصیبت دیگر. اعدام چی تماشا دارد؟»
آنچه که روشن است، اجرای چنین نمایش های از سوی طالبان ادامه خواهد داشت و تا سرنگونی این گروه متوقف نخواهد داشت، اما مشخص که ترویج خشونت از سوی این گروه در جامعه افغانستان و در ذهن شهروندان، بر سر جامعه آینده افغانستان چه خواهد آورد.