• دو‌شنبه, 14 جوزا 1403|00:02
• 0 نظر

ویژه نامه غروب آفتاب جماران (به مناسبت سالگرد رحلت امام خمینی رضوان الله علیه)

در دوره‏ ای که دیانت در همه عرصه ‏های ذهنی و عملی ملت‏های جهان غریب بود و غرب در غرور کاذب خویش سعی در خارج کردن دین از صحنه زندگی ملت‏ها داشت، بزرگ‏مردی از سلاله ابراهیم علیه ‏السلام که دیانت را با سیاست آمیخته بود، قد برافراشت و جلوه‏ای جدید و پویا از اسلام ارائه کرد و از رهگذر آن نظریه حکومت دینی را به ارمغان آورد و احیاگر بزرگ تاریخ شد. اگر چه امروز جسمِ آن روح نستوه در میان ما نیست، راه و کلام او همچنان باقی است و از این پس اندیشه ‏های والای آن پیر فرزانه است که راه ملت‏های ستم‏دیده جهان را

 چکیده
در دوره‏‌ای که دیانت در همه عرصه‌‏های ذهنی و عملی ملت‏های جهان غریب بود و غرب در غرور کاذب خویش سعی در خارج کردن دین از صحنه زندگی ملت‏ها داشت، بزرگ‏مردی از سلاله ابراهیم علیه ‏السلام که دیانت را با سیاست آمیخته بود، قد برافراشت و جلوه‏ای جدید و پویا از اسلام ارائه کرد و از رهگذر آن نظریه حکومت دینی را به ارمغان آورد و احیاگر بزرگ تاریخ شد. اگر چه امروز جسمِ آن روح نستوه در میان ما نیست، راه و کلام او همچنان باقی است و از این پس اندیشه‌‏های والای آن پیر فرزانه است که راه ملت‏های ستم‏دیده جهان را ترسیم می‏‌کند.

درس اخلاق حضرت امام

در اواسط دهه زندگی امام خمینی رحمه ‏الله ، عرفان، میدان‏دار ذهن و عمل او بود. از این رو، هم‏زمان، فقه، فلسفه و اخلاق اسلامی را یاد گرفت و به دیگران آموخت و با نگارش رساله‏‌های ممتاز نظری، تحرکی ویژه به حوزه اخلاق اسلامی داد.

بعدها شاگردان و یارانش با زبان‏های مختلف، صحنه‏های درس اخلاق او را ترسیم کردند و از تأثیر و نفوذ کلام او و شگفتی‌‏های نفس و بیانش سخن‏‌ها گفتند. همه این خاطرات از این حکایت می‏کرد که خمینی رحمه ‏الله ، اخلاق را به معنایی دیگر، در سطحی دیگر و برای هدفی دیگر و والاتر به کار گرفته است. نفوذ کلامش در درس‌‏های اخلاق که از عارف و عامی در آن شرکت داشت، تأثیری ماندگار به همراه می‏‌آورد.

مواضع اخلاقی امام خمینی رحمه‏ الله

امام خمینی رحمه‏ الله در کتاب اخلاقش، اخلاص و نیت سالم را پایه معارف اخلاقی قرار داد و با تحلیل عمیق روایات، به شدت بر ضد ریا و ریاکاری موضع گرفت. امام خمینی رحمه ‏الله بر ساده‏‌زیستی و انسان‌‏دوستی تأکید می‏‌کرد و شاگردانش به روشنی می‏‌آموختند که آنچه پیر آنها موعظه می‏کند، پیش از بیان، از سویدای ذاتش هویدا می‏‌شود و آنچه بر زبان می‏‌آورد، سخنی است که با تمام جان آن را نیوشیده است.

منادی اخلاق

امام خمینی رحمه ‏الله ، منادی اخلاقی بود که هم دنیا را گرامی می‏داشت و هم آخرت را. او مثل کج‏اندیشان، واقعیت‏‌های بشری را انکار نمی‏کرد و می‏دانست بشر پس از قرن‏ها تلاش، تمدنی را ساخته است تا دنیای بهتری را برای خود نوید دهد. بدون شک، این تمدن از آسیب‏‌هایی جدی رنج می‏برد، ولی به نظر امام خمینی رحمه‏ الله نباید برای درمان این آسیب‏‌ها، تمدن جدید را نابود کرد یا نادیده گرفت. به همین دلیل، علم‏‌آموزی به شیوه جدید، تحصیل زنان در کنار مردان، ساختن تفریح‏گاه‌‏ها و پارک‏ها و سینما و فیلم که از مظاهر تمدن جدید است، امام خمینی رحمه ‏الله را نمی‏‌ترساند. او مردمش را تشویق می‏کرد که صنعت و دانش جدید را بیاموزند. به نظر او این هواپیما و پارک و سینما نیست که مشکل‏زاست؛ غفلت از خالق هستی و حقایق ازلی، درد روزگار ماست.

مخالفت با مظاهر فساد برانگیز تمدن جدید

امام خمینی رحمه ‏الله با نگاهی آینده‌‏نگر همواره بر استفاده از دستاوردهای مثبت تمدن جدید تأکید داشت، ولی پیوسته با ترویج فساد به نام تمدن و پیشرفت مخالفت می‏کرد. ایشان در این مورد تأکید داشت که نباید به جای استفاده از دستاوردهای مثبت فن‏‌آوری روز، به نمودهای ظاهری و پوچ تمدن غرب توسل جست. امام خمینی رحمه‏ الله در جای دیگر تأکید می‏کند که باید از این ابزار به صورتی بهره برد که موجب پیشرفت فرهنگ و تعلیم و تربیت شود.

تربیت شاگردان و فعالیت فرهنگی

انقلاب اسلامی حرکتی بود که اهداف بلندش از سوی امام خمینی رحمه ‏الله طراحی شد. عمل بر مبنای اسلام و با اراده همه مردم، گفتمان اصلی بود که امام خمینی رحمه ‏الله تمام برنامه‏‌ها و لوازمش را طراحی کرد. سال‏ها مبارزه خستگی‏‌ناپذیر، محکی شد برای راسخ‏‌تر کردن ایمان در دل مبارزان و فرصتی شد برای پژوهش گروه‏‌های علمی و اندیشمندانی که بدنه انقلاب را هدایت می‌‏کردند.

بسیاری از شاگردان امام در صحنه‌‏های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و جامعه شناختی، دیدگاه‌‏های کارآمدی ارائه کردند. بزرگانی چون شهید مطهری، شهید بهشتی، شهید قدوسی، شهید باهنر، مقام معظم رهبری و صدها شاگرد و رهرو دیگر که در حوزه‏‌های متفاوتی از اقتصاد و سیاست تا تاریخ و فرهنگ و هنر از صاحبان اندیشه به‏‌شمار می‏‌آمدند، به بارور شدن اندیشه‏‌های آن بزرگ‏مرد در جامعه آن زمان یاری می‏رساندند.

و یک‏باره... انقلاب

امام خمینی رحمه ‏الله با توکل بر خدا به قدرت‏‌های استعمارگر هشدار داد و دست آنها را برای همیشه از جامعه ایرانی کوتاه کرد تا ملت حیات جدیدی را تجربه کند. مناسبات اجتماعی ناگهان دگرگون شد. از خودگذشتگی، در روحیه همه طبقات نمود برجسته‏‌ای یافت. ملت به یک‏باره دست به انقلابی بزرگ زد. این انقلاب فقط سیاسی نبود، بلکه فرهنگ و اخلاق را نیز تغییر داد. ایثارگری، ساده‏‌زیستی، ایمان و تلاش برای پیشرفت، هدف اساسی هر ایرانی شد. امام خمینی رحمه ‏الله ، آینه ملت ایران شده بود. ملت هرگاه می‏خواست اراده قوی خود را در صحنه اجتماع، خانواده و سیاست می‏بیند، می‏دید چگونه این اراده در کلام، نگاه و عمل امام خمینی رحمه ‏الله بازتاب یافته است. بدین‏سان، اتحاد رهبر و ملت اتفاق افتاد.

اندیشه اجتماعی امام

پایه اندیشه اجتماعی امام خمینی رحمه ‏الله ، عدالت است. خداوند، عادل است و انسان چون نماینده خداوند است و باید اخلاق الهی را مبنای زندگی قرار دهد، لزوما باید عدالت‏‌پیشه و عدالت‏‌خواه باشد. این نظام فکری از سوی امام خمینی رحمه‏ الله در صحنه سیاست، کاربردی و عملیاتی شد.

اینکه امام خمینی رحمه‏ الله مبارزه خود را با تغییر حکومت آغاز می‏کند، به این مفهوم است که سیاست‏های رژیم پهلوی، عدالت‏‌محور نیست؛ زیرا عدالت، در برابری، تأمین حقوق و ارائه خدمات پدیدار می‏شود و امام با انقلاب خود، به دنبال جامعه‏‌ای عدالت‏‌محور بود.

دیوان اشعار حضرت امام

شعرهای امام خمینی رحمه ‏الله که در دیوان اشعار ایشان به چاپ رسیده است، شامل 149 غزل، 117 رباعی، سه قصیده، دو مسمط، یک ترجیع بند و 31 قطعه و شعر پراکنده است.

این شعرها، همه شعرهای سروده شده امام خمینی رحمه‏ الله نیست و بسیاری از اشعار امام در رویدادهای زندگی ایشان، به ویژه حادثه حمله ساواک به خانه ایشان در قم، از بین رفته است. بسیاری از اشعار موجود در دیوان ایشان نیز به‏وسیله دوستان آن حضرت گردآوری شده است.

پایگاه اطلاع رسانی امام خمینی رحمه ‏الله

در این پایگاه، زندگی‏نامه، خاطرات، مقالات، امام از نگاه جهان، دیدگاه‏ها، امام به روایت تصویر، وصیت‏نامه امام، آثار و اشعار، دیوان امام، توضیح المسائل و صدای یار به این نشانی عرضه شده است:

http://www.imam-khomeini.com

معرفی کتاب

چلچراغ خاطره، سازمان تبلیغات اسلامی، تهران؛ در این کتاب، چهل خاطره از امام خمینی رحمه‏ الله درباره نظم در همه جنبه‏‌ها، دعوت از کمونیست‏‌ها، رؤیای صادقانه، پابرجا و تغییرناپذیر بودن، سازش نکردن و موضوع‏‌های دیگر جمع‏‌آوری شده است.

خاطراتی از گنجینه دل، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی رحمه ‏الله ، تهران؛ در این کتاب، پرسش‏‌هایی درباره ویژگی‏‌های عبادی، عرفانی، سیاسی، اخلاقی، علمی و هنری حضرت امام چاپ شده است. در پاسخ این پرسش‏ها، یاران امام خاطرات خود را از معمار انقلاب بازگو می‏کنند.

سوگنامه، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی رحمه ‏الله ، 1372؛ در این کتاب، 112 شعر برگزیده از اشعار شاعران معاصر در سوگ جان‏گداز رهبر کبیر انقلاب گردآوری شده است.

امام خمینی رحمه ‏الله در آیینه خاطره‏ها، علی دوانی، تهران، نشر مطهر؛ این کتاب شرح‏‌حال و زندگی‏نامه امام خمینی رحمه‏ الله است که یکی از شاگردان ایشان تنظیم کرده است. در این کتاب، شخصیت والای امام از جوانی تا زمان قیام پانزده خرداد، تبعید ایشان به نجف، تدریس در حوزه نجف و... مورد بحث قرار گرفته است.

پابه پای آفتاب (گفته و ناگفته‏ها از زندگی امام خمینی)، امیر رضا ستوده، تهران، پنجره؛ در این کتاب، مصاحبه‏‌ها و خاطره‏‌های افراد مختلفی گردآوری شده که درباره حضرت امام با مجلات و روزنامه‏‌های کشور گفت‏وگو کرده‏اند.

عصر امام خمینی رحمه ‏الله ، میر احمد رضا حاجتی، بوستان کتاب، 1381؛ کتاب عصر امام خمینی رحمه ‏الله که چندین بار تجدید چاپ شده، در چهار بخش تدوین گردیده است. برخی از عنوان‏‌های بخش‏‌های این کتاب چنین است: شخصیت و عصر امام خمینی رحمه ‏الله ، شخصیت امام خمینی رحمه ‏الله از نگاه یاران و بیگانگان، عصر امام خمینی رحمه ‏الله از نگاه صاحب نظران، عصر امام خمینی رحمه ‏الله و رویکرد دینی ـ معنوی انسان معاصر، عصر امام خمینی رحمه ‏الله و توجه فزاینده به کارکردهای مثبت دین.

حرف آخر

با حماسه‏‌ای که آفرید، با انقلابی که به ساحل سامان رساند و با اندیشه‏‌های ماندگاری که خلق کرد هیچ‏گاه از صحنه تاریخ فراموش نخواهد شد. او در عین تنهایی قیام کرد و در عین قدرت از میان ملت رفت. رفتن او یک تغییر ظاهری بود. آنچه حقیقی است، همیشه ماندگار است. شخصیت، اندیشه، سیره و اخلاق امام وقتی نخواهد بود که تاریخی وجود نداشته باشد. فراموش کردن خمینی رحمه ‏الله ، مثل فراموش کردن خورشیدی است که همواره پرتو جهان‏‌گسترش، رخ بر منکران ظاهر می‏سازد.

انتهای جاده

امشب خبر کنید تمام قبیله را  *** بر شانه می‏برند امام قبیله را

ای کاش می‏گرفت به جای تو، دست مرگ *** جان تمام قوم، تمام قبیله را

برگرد ای بهار شکفتن! که عمرهاست *** سنجیده‏ایم با تو مقام قبیله را

بعد از تو، رفتن تو، گر چه نابجاست *** باور نمی‏کنیم دوام قبیله را

تا انتهای جاده نماندی که بسپری *** فردا به دست دوست، زمام قبیله را

ثبت نظر