- یک‌شنبه, 27 جوزا 1403|08:26
- 0 نظر
هزار روز ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان
هزار روز از تعطیلی مدارس به روی دختران افغانستان می گذرد و به نظر می رسد طالبان به رغم فشارهای داخلی و خارجی حاضر نیستند به این موضوع خاتمه دهند.
هزار روز از تعطیلی مدارس به روی دختران افغانستان می‌گذرد و به نظر می‌رسد طالبان به رغم فشارهای داخلی و خارجی حاضر نیستند به این موضوع خاتمه دهند.
طالبان از هزار روز پیش بدینسو مانع تحصیل دختران از کلاس ششم به بالا شده‌اند و همچنین دخترانی که در دانشگاه بودند نیز از ادامه تحصیل محروم شده‌اند. محرومیت دختران با اینکه واکنش‌های بسیاری را در پی داشت، اما این واکنش‌ها تاثیری در تصمیم طالبان نگذاشت و این محرومیت کماکان ادامه دارد.
بسیاری از کشورها موضوع تحصیل دختران را بعنوان پیش‌شرط لازم برای به رسمیت شناختن طالبان دانسته‌اند و سعی کرده‌اند از این مساله بعنوان یک اهرم فشار علیه طالبان استفاده کنند.
در هزارمین روز از ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان، نهادهای حقوق بشری و فعالان آموزش، به صورت گسترده نسبت به پیامدهای محرومیت دختران از آموزش ابراز نگرانی کرده اند.
بسیاری از فعالان عرصه آموزش می گویند که پیامدهای هزار ممنوعیت آموزش دختران برای افغانستان «غیرقابل جبران» است و بر زندگی و آینده چندین نسل از زنان و کودکان این کشور تأثیر می گذارد.
در حال حاضر افغانستان تنها کشوری در جهان است که به دختران بیشتر از صنف ششم اجازه ادامه تحصیل نمی دهد و بیش از 1.5 میلیون دانش آموز دختر و صدها هزار دانشجوی دختر را از آموزش محروم کرده است.
ممنوعیت آموزش دختران از سوی طالبان، رفتار «ظالمانه» و نقض حقوق بشر و حقوق اساسی کودکان و دختران توصیف شده است و کشورها و نهادهای بین المللی بارها خواستار لغو این ممنوعیت شده اند، اما طالبان همچنان دستور ممنوعیت آموزش دختران را اجرایی می کند و هیچ چشم اندازی از لغو این ممنوعیت از سوی این گروه دیده نمی شود.
کارزار اقرأ در حمایت از آموزش دختران
در هزارمین روز ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان، کارزاری با عنوان «اقرأ – بخوان» با الهام از نزول اولین آیه های قرآن بر پیامبر اسلام، در حمایت از آموزش دختران راه اندازی شده است.
این کارزار را از سوی نهاد «رواداری» که در عرصه حقوق بشر فعالیت می کند و نهاد «مصور» که در عرصه آموزش کودکان فعالیت می کند، راه اندازی شده است.
شهرزاد اکبر، رئیس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و رئیس نهاد «رواداری» می گوید که نهاد او و نهاد مصور در چند ماه اخیر قصه های دختران افغانستان را پس از محرومیت از آموزش جمع آوری کرده و به دردها، ناامیدی، خشم، آرزو و خواست های آنان گوش داده اند.
او می گوید که دختران افغانستان می خواهند همانند دختران در سایر کشورهای اسلامی و جهان درس بخوانند و شهروندان تأثیرگذار در جامعه شان باشند.
خانم اکبر می گوید که اکنون آنها در قالب کارزار «اقرأ» و برای حمایت از آموزش دختران، قصه و داستان های دختران را با مردم درمیان می گذارند.
دخترانی که برای این کارزار قصه های شان را روایت کرده اند، می گویند که آروز داشتند پزشک شوند، آموزگار شوند، وکیل مدافع، کارآفرین و مهندس شوند، با مسدود شدن دروازه مکتب ها، آروزهای آنها نیز از بین رفت.
شمار زیادی از فعالان حقوق بشر، چهره های ورزشی و شهروندان افغانستان به این کمپاین پیوسته اند و خواستار پایان دادن به محرومیت دختران از آموزش و مکتب هستند.
بسیاری از فعالان حقوق بشر، سلطه طالبان بر افغانستان را یکی از «تاریک ترین» دوره های تاریخ این کشور، به ویژه برای زنان و دختران، می دانند و می گویند این گروه کشور را دچار یک انحطاط تاریخی غیرقابل جبران کرده است.
سه میلیارد ساعت فرصت از دست رفته
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسیف) می گوید که در هزار روز گذشته بر اثر ممنوعیت آموزش دختران از سوی طالبان، آنان سه میلیارد ساعت فرصت آموزشی را از دست داده اند.
کاترین راسل، مدیر اجرایی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفته است که هزار روز ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان «یک نقطه عطف غم انگیز و نگران کننده» در تاریخ این کشور است.
خانم راسل گفته است: «برای 1.5 میلیون دختر، این محرومیت سیستماتیک نه تنها نقض آشکار حق تحصیل آنان است، بلکه منجر به کاهش فرصت ها و بدتر شدن سلامت روان آنان می شود.»
او افزوده است تأثیر ممنوعیت آموزش دختران فراتر از خود آنان است و بحران بشردوستانه جاری در افغانستان را تشدید می کند و پیامدهای جدی برای اقتصاد و مسیر توسعه این کشور دارد.
مدیر اجرایی یونیسیف تأکید کرده است که آموزش فقط فرصت‌ها را برای دختران فراهم نمی‌کند، بلکه از آنان در برابر ازدواج زودهنگام، سوءتغذیه و سایر مشکلات صحی محافظت می کند و تاب‌آوری‌شان در برابر بلایایی مانند سیل، خشک‌سالی و زمین‌لرزه را که اغلب در افغانستان رخ می دهد، تقویت می کند.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز به هزار روز ممنوعیت آموزش دختران از سوی طالبان اشاره کرده و گفته است که «علی رغم هزار روز ممنوعیت غیرقابل قبول آموزش دختران، آنان هنوز به تسلیم نشده اند و عزم شان برای آموزش و دنبال کردن رویاهای شان جدی است، ما نیز باید همانقدر جدی و باعزم راسخ در کنار شان باشیم.»
بسیاری دیگر از مقام های سازمان ملل متحد، کشورهای جهان و نهادهای بین المللی، به هزارمین روز ممنوعیت آموزش دختران افغانستان واکنش نشان داده اند و آن را «غیرقابل» و حتی «غیرقابل تصور» دانسته اند.
آنان از طالبان می خواهند که فورا ممنوعیت آموزش دختران را لغو کنند و اجازه دهند که دختران نیز همانند پسران در افغانستان از حق آموزش برخودار باشند و بتوانند به مکتب و دانشگاه بروند.