تظاهرات جهانی برای تحریم نشست دوحه و اعتراض به معامله با تروریستان
در آستانه برگزاری سومین نشست دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد، دستورکار و ترکیب آجندای این نشست سبب اعتراض‌ها و انتقادات گسترده شده است. شماری از نهادهای حقوق بشری و فعالان مدنی افغانستان در سراسر جهان، حذف زنان از این نشست را «شوکه»کننده خوانده و آن را در تضاد با منشور سازمان ملل دانسته‌اند. در کنار آن، صدها تن از شهروندان افغانستان در شهرهای مختلف جهان فراخوان تظاهرات جهانی داده و نشست دوحه را «معامله با تروریسم» عنوان کرده‌اند. از سوی دیگر، فعالان مدنی همزمان با راه‌اندازی کمپاینی خواستار به‌رسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان شده‌اند. شماری دیگر از فعالان سیاسی و مدنی حذف زنان، نهادهای مدنی و نیروهای دموکراتیک از این نشست را شکست سازمان ملل خوانده و تاکید کرده‌اند که این اقدام در تضاد با قطع‌نامه 2721 شورای امنیت قرار دارد.
فعالان، کنشگران و اعضای مستقل جامعه مدنی افغانستان مقیم پاکستان با انتشار بیانیه‌ای به سازمان ملل متحد هشدار داده‌اند که دعوت از طالبان به معنای نادیده گرفتن اراده مردم افغانستان است. طالبان به عنوان یک گروه تروریستی و جنایت‌پیشه که فاقد مشروعیت سیاسی و حقوقی است، در طول سه دهه گذشته با اعمال خشونت نظامی، قدرت سیاسی را تصاحب کرده‌اند. جنایات این گروه منجر به کشته شدن نزدیک به دوصد هزار انسان و آواره شدن میلیون‌ها نفر در افغانستان شده است. این بیانیه تاکید دارد که هر نوع تفاهم با طالبان، به معنای معامله با جنایتکاران جنگی، عاملان جنایت علیه بشریت و دشمنان مردم افغانستان و ارزش‌های انسانی چون عدالت، کرامت و آزادی است.
اعتراض و ایستادگی
فعالان حقوق بشر افغانستان، از جمله بی‌نظیر صمیم، ضمن اعتراض و ایستادگی علیه دعوت از طالبان و حضور این گروه در نشست دوحه، به سازمان ملل، کشورهای شرکت‌کننده در این نشست و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری هشدار داده‌اند که تعامل با طالبان به معنای معامله با تمام ارزش‌های انسانی و حقوق بشری است. این گروه تاکید دارد که هر اجماع و نشستی با هدف تعامل با طالبان باید تحریم شود و از سازمان ملل و کشورهای جهان خواسته‌اند که مسیر گفت‌وگوی خود را از طالبان به سوی مردم افغانستان تغییر دهند و با تلاش همگام مردم و نیروهای مترقی مردمی، لکه ننگ تعامل با طالبان را از دامن بشریت پاک کنند.
بی‌نظیر صمیم در این خصوص اظهار داشت: "ما هرگز اجازه نخواهیم داد که طالبان با نام مذاکره به مشروعیت برسند. مردم افغانستان باید در تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی جایگاه خود را داشته باشند."
خواسته‌ها و مکلفیت‌های سازمان ملل
1. جرم‌انگاری و به رسمیت‌شناسی رژیم آپارتاید در افغانستان
سازمان ملل و کشورهای عضو باید آپارتاید جنسیتی در افغانستان را جرم‌انگاری و به رسمیت بشناسند، زیرا زنان و دگرباشان جنسی تحت این رژیم آپارتاید قرار دارند.
2. مستند‌سازی نسل‌کشی
طالبان در افغانستان به شکل سیستماتیک نسل‌کشی مذاهب و ادیان دیگر را دنبال می‌کنند. مستندات کافی از نسل‌کشی توسط این گروه در دور اول حاکمیتشان و همچنین طی بیست سال درگیری با نظام جمهوری اسلامی افغانستان و سه سال حاکمیت دوباره‌شان بر افغانستان وجود دارد.
3. پیگیری جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت
جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت که توسط طالبان به شکل بی‌رویه انجام شده است، باید پیگیری شود. مستندات کافی توسط نهادهای داخلی و بین‌المللی تهیه شده است که این حقیقت را روشن می‌سازد.
4. جلوگیری از سرکوب وحشیانه
جلوگیری از کوچ اجباری مردمان بومی از سرزمینشان و جابه‌جایی تروریست‌های منطقه‌ای و جهانی به هدف گسترش تروریزم و کنترل مردم در مناطق مختلف افغانستان باید در اولویت باشد.
5. وضع تحریم‌های بین‌المللی
تحریم‌های بین‌المللی علیه رژیم تروریستی طالبان باید وضع شود و نام این گروه و افراد و سران آن در فهرست سازمان‌های تروریستی باقی بماند. سفر اعضای طالبان به کشورهای جهان باید تحریم شود، زیرا هر سفر اعضای طالبان به معنای سربازگیری برای گسترش تروریزم جهانی است.
بی‌نظیر صمیم تصریح کرد: "وضع تحریم‌های بین‌المللی علیه طالبان، گامی مهم برای حمایت از مردم افغانستان و جلوگیری از گسترش تروریزم جهانی است."
6. قطع دسترسی به کمک‌های بشردوستانه
دسترسی طالبان به کمک‌های بشردوستانه‌ای که به نام مردم افغانستان فرستاده می‌شود باید قطع شود، زیرا طالبان بخش بزرگی از این کمک‌ها را برای تقویت نظامی و اقتصادی خود و دیگر گروه‌های تروریستی استفاده می‌کنند.
7. سیاست جهانی برای رفع تبعیض
سیاستی جهانی و عملی برای رفع هرگونه تبعیض و ستم قومی، زبانی، مذهبی و جنسیتی در افغانستان باید اتخاذ شود.
8. بازگرداندن کرسی نمایندگی افغانستان
کرسی نمایندگی افغانستان در سازمان ملل باید به مردم افغانستان بازگردانده شود به عنوان تنها تریبون بین‌المللی چهل میلیون انسانی که امروز در اسارت یک گروه تروریستی قرار گرفته‌اند.
9. تسهیل امکان گفت‌وگو با مردم افغانستان
مکانیزم‌های عملی برای تسهیل امکان گفت‌وگو با مردم افغانستان درباره تشکیل دولت عبوری باید ایجاد شود. افزایش فشار بیرونی بر طالبان، فشار داخلی و مردمی بر این گروه را افزایش خواهد داد و زمینه را برای تشکیل دولت عبوری فراهم خواهد کرد.
10. برقراری روند عدالت انتقالی
روند عدالت انتقالی باید برقرار شود و به نیم قرن جنایت بشری رسیدگی شود تا جنایتکاران جنگی محاکمه شوند و صلح پایدار به وجود آید.
11. تمرکززدایی از قدرت
تمرکززدایی از قدرت در افغانستان و کمک به ایجاد ساختار دموکراتیکی که در آن تکثر جاری در افغانستان تضمین شود، باید مورد تاکید قرار گیرد.
12. تضمین حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی
حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی باید تضمین شود، زیرا آنها بزرگ‌ترین قربانیان تبعیض و ستم ساختاری و مضاعف در افغانستان هستند.
14. ایجاد تغییر بنیادین در نظام‌های مختلف
تغییر بنیادین در نظام‌های آموزشی، تحصیلی، بهداشتی، امنیتی و دفاعی به نفع مردم باید ایجاد شود.
بی‌نظیر صمیم همچنین گفت: "تنها با تضمین حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی می‌توان به عدالت و برابری واقعی در افغانستان دست یافت."
وی در ادامه افزود: هرگونه مذاکره و گفت‌وگویی که این خواسته‌های بنیادین و مشروع مردم افغانستان را در نظر نگیرد، به معنای معامله آشکار با تروریزم است. افغانستان تحت سلطه طالبان به زودی به مقر فرماندهی تروریزم جهانی بدل خواهد شد، زیرا هم‌اکنون ده‌ها گروه تروریستی در این کشور، مدارس و کمپ‌های آموزش نظامی و حملات تروریستی دایر کرده‌اند. تنها راه مبارزه با ناامنی در افغانستان، منطقه و جهان، نابودی طالبان و اعطای اقتدار سیاسی به مردم افغانستان است. مردم افغانستان هرگز صدای خود را به مثابه بخشی از جامعه بشری برای تحقق توسعه، صلح و دموکراسی از دست نخواهند داد.
گزارش از: حامیه نادری