چهار ماه بی خبری از رستم؛ سکوت طالبان، فروپاشی یک خانواده
منابع نزدیک به خانواده این جوان می گویند که طالبان در روزهای نخست ناپدید شدن رستم، دو فردی را که آخرین تماس های تلفنی را با او داشته اند، بازداشت کردند. به گفته این منابع، یکی از این افراد حدود یک ماه در بازداشت بود، اما پس از آن خانواده اش با پرداخت پول به یکی از قاضیان طالبان، او را آزاد کردند. این منابع می افزایند که این فرد پس از آزادی، خانواده رستم را نیز تهدید کرده است.
یک جوان 18 ساله، از چهار ماه پیش، در شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ، ناپدید شده است. نزدیکان این جوان می‌گویند که او در ماه جدی سال 1403، زمانی‌که 17 سال داشت، از روستای شیرآباد شهر مزارشریف ناپدید شد و تا کنون هیچ اطلاعی از سرنوشتش در دست نیست. به گفته نزدیکانش، پدر و مادر این جوان به‌دلیل نگرانی شدید دچار مشکلات روانی شده‌اند. با این حال، وابسته‌گان این جوان می‌افزایند که پدر این جوان یک‌بار اقدام به خودکشی کرده بود، اما با آگاهی به‌موقع اعضای خانواده، از این کار نجات یافته است.
روزنامه 8صبح روز جمعه، 10 حوت سال 1403، گزارشی را منتشر کرد که در آن اعضای خانواده جوانی به نام رستم از ناپدید شدن او خبر داده بودند. به گفته آنان، رستم شام روز پنج‌شنبه، 19 جدی، در نزدیکی خانه‌شان در روستای شیرآباد شهر مزارشریف ناپدید شده و تا کنون هیچ اطلاعی از سرنوشت او در دست نیست.
نزدیکان این جوان می‌گویند که در این مدت، به تمامی نهادهای دولتی تحت کنترل طالبان در ولایت بلخ مراجعه کرده و خواستار همکاری برای پیدا کردن رستم شده‌اند، اما تا کنون هیچ اقدام عملی از سوی طالبان صورت نگرفته است. به گفته آنان، اعضای خانواده رستم همزمان اطلاعیه‌های زیادی را برای یافتن او در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده و در سطح شهرها نصب کرده‌اند، اما این تلاش‌ها تا کنون بی‌نتیجه بوده است.
منابع نزدیک به خانواده رستم در گفت‌وگو با روزنامه‌ی 8صبح می‌گویند که مادر و پدر این جوان به‌دلیل فشارهای شدید روحی و روانی دچار مشکلات عصبی شده‌اند. به گفته این منابع، پدر رستم یک‌بار اقدام به خودکشی کرده، اما اعضای خانواده‌اش موفق به نجات او شده‌اند. همچنین، مادر رستم به‌دلیل نگرانی‌های شدید و وضعیت روانی نامناسب، در حادثه‌ای پایش زیر تایر موتر رفته و به‌شدت آسیب دیده و نیز دید چشم‌هایش ضعیف شده است.
این منابع می‌گویند: «پای مادرش زیر تایر موتر رفت، پدرش دچار مشکلات عصبی شده است. یک‌بار دست به خودکشی زد، خوشبختانه به‌موقع خبر شدند و مانع این کار اشتباه شدند. حالا هم وضعیت روحی و روانی پدرش خوب نیست. سه ماه و 29 روز می‌گذرد، اما طالبان هیچ اقدامی نکرده‌اند.»
منابع نزدیک به خانواده این جوان می‌گویند که طالبان در روزهای نخست ناپدید شدن رستم، دو فردی را که آخرین تماس‌های تلفنی را با او داشته‌اند، بازداشت کردند. به گفته این منابع، یکی از این افراد حدود یک ماه در بازداشت بود، اما پس از آن خانواده‌اش با پرداخت پول به یکی از قاضیان طالبان، او را آزاد کردند. این منابع می‌افزایند که این فرد پس از آزادی، خانواده رستم را نیز تهدید کرده است.
پیش از این، طالبان در ولایت تخار برای رهایی یک کودک از دست آدم‌ربایان پول پرداخت کرده‌اند. به گفته منابع، این کودک پس از پنج ماه اسارت، در ازای سه میلیون و 500 هزار افغانی از بند رباینده‌گان آزاد شده است. منابع تایید کرده‌اند که برای آزادی این کودک، علاوه بر خانواده‌اش، شماری از اعضای طالبان در ولایت‌های تخار و کندز نیز پول پرداخت کرده‌اند.
این در حالی است که خانواده‌های افرادی که ناپدید می‌شوند، اغلب با مشکلات روانی و اجتماعی شدید روبه‌رو می‌شوند. مشکلات روحی مانند اختلالات عصبی، اضطراب و افسرده‌گی در میان این خانواده‌ها بسیار شایع است و در برخی موارد، این فشارها به بحران‌های جدی مانند اقدام به خودکشی یا حوادث مشابه منجر می‌شود.
سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی، از جمله سازمان عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر، بارها نسبت به ناپدید شدن‌ها و نقض حقوق بشر در افغانستان هشدار داده‌اند و از طالبان خواسته‌اند که در پیگیری و شفاف‌سازی سرنوشت افراد ناپدید شده، اقدامات فوری و موثر انجام دهند.
همچنان ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر افغانستان، در گزارش‌ها و بیانیه‌های رسمی خود بارها به موارد ناپدید شدن اجباری تحت حاکمیت طالبان اشاره کرده و نگرانی عمیق خود را نسبت به گسترش این پدیده ابراز داشته است.
- منبع: خبرگزاری افغان ایرکا
- لینک کوتاه