- سهشنبه, 24 جوزا 1401|19:43
- 0 نظر
تأکید شورای علمای شیعه بر حل مسئله بلخاب از راه گفتگو
در پی افزایش تنش میان مولوی مهدی مجاهد و مسئولان محلی امارت اسلامی در سرپل، شورای علمای شیعه کشور طی نشستی با تأکید بر اینکه مردم افغانستان دیگر تحمل تنش و منازعات مسلحانه را ندارند، از دو طرف خواست تا مسئله مذکور را از طریق گفتگو و مذاکره حل نمایند.
در پی افزایش تنش میان مولوی مهدی مجاهد و مسئولان محلی امارت اسلامی در سرپل، شورای علمای شیعه کشور طی نشستی با تأکید بر اینکه مردم افغانستان دیگر تحمل تنش و منازعات مسلحانه را ندارند، از دو طرف خواست تا مسئله مذکور را از طریق گفتگو و مذاکره حل نمایند.
روز گذشته دوشنبه (23 جوزا)، شورای علمای شیعه افغانستان در نشست عمومی حوزه علمیه خاتمالنبیین (ص) در کابل، موضوعات مختلف از جمله وضعیت ولسوالی بلخاب ولایت سرپل موردبحث و بررسی قرار دادند. در این نشست تاکید شد که قضیه بلخاب باید از راه گفتگو و مذاکره حل شود.
این شورا از امارت اسلامی خواست که با حفظ آرامش و خویشتنداری مسئله پیشآمده را مدیریت نماید.
اعضای شورای علمای شیعه کشور از مولوی مهدی نیز خواستند تا مطالبات و خواستههای خود را از راه مذاکره و مفاهمه با حکومت در میان بگذارد.
اعضای شورای علمای شیعه کشور تاکید کردند که مردم افغانستان دیگر تحمل تنش و منازعات مسلحانه را ندارند و خواهان تأمین امنیت و زندگی توأم با آرامش هستند.
این در حالی است که در دو ماه اخیر مولوی مهدی مجاهد پس از برکناری از ریاست استخبارات بامیان به بلخاب رفته و سهمی در حکومت نداشته است.
کنارهگیری مولوی مهدی تنشهایی را میان وی و حکومت به میان آورده است. دوهفته پیش در یک درگیری میان نیروهای وی و امارت اسلامی دستکم ده تن کشته و زخمی شدند.
پس از این رویداد حکومت محلی سرپل مولوی مهدی را قوماندان مسلح غیرمسئول خواند که دقیقاً یک روز پس از این اعلان، جمعه 20(جوزا) انعام الله سمنگانی؛ سخنگوی دولت به بلخاب رفت و مولوی مهدی را از نزدیک ملاقات کرد.
گزارشهای غیررسمی میرساند که مولوی مهدی مجاهد به پیشنهادهای انعام الله سمنگانی پاسخ رد داده و هنوز جنجالها پابرجاست.
یک روز پیش نیز والی سرپل در دیدار با علما، بزرگان و متنفذین ولسوالی بلخاب با اشاره به این مسئله گفت که «برای یک شخص یک قوم را زیر پا نخواهیم کرد».
در همین حال شهروندان کشور در شمال نیز خواهان حل مسئلۀ بلخاب از راه مسالمتآمیز هستند و از هر دو طرف میخواهند گزینهٔ نظامی روی دست نگیرند.