- سهشنبه, 10 اسد 1402|07:33
- 0 نظر
آمریکا و طالبان؛ «دشمنان بیست ساله و دوستان دو ساله»
از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، برای اولین یک هیأت 15 نفری آمریکایی برای دور روز با مقامات این گروه گفتگو کرده اند؛ گفتگویی که با انتقادات گسترده مواجه شده و «خیانت به ارزش های انسانی» تعبیر شده است.
از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، برای اولین یک هیأت 15 نفری آمریکایی برای دور روز با مقامات این گروه گفتگو کرده اند؛ گفتگویی که با انتقادات گسترده مواجه شده و «خیانت به ارزش های انسانی» تعبیر شده است.
بر اساس اعلامیه وزارت خارجه طالبان، یک هیأت 15 نفره آمریکایی به رهبری تام وست، نماینده ویژه آن کشور در امور افغانستان، برای دو روز در دوحه، پایتخت قطر، با هیأتی از طالبان به رهبری امیر خان متقی، سرپرست وزارت خارجه این گروه دیدار و گفتگو کرده است.
بر اساس روایتی که وزارت خارجه طالبان ارائه کرده است، در این نشست دو روزه «روی اعتمادسازی میان دوطرف، برداشتن گامهای عملی درین راستا، حذف فهرستهای سیاه و برداشتن تحریمها، آزادسازی ذخایر د افغانستان بانک، حفظ ثبات اقتصادی افغانستان، مبارزه با مواد مخدر و موضوعات حقوق بشری گفتوگو صورت گرفت.»
وزارت خارجه طالبان در اعلامیه خود گفته اند که این گروه «یکباردیگر تأکید نمود که برای اعتمادسازی مهم است تا فهرستهای سیاه و جایزه برداشته شود و ذخایر بانکی آزاد شود تا افغانها بتوانند اقتصاد خود را بدون کمکهای خارجی ایجاد کنند.»
این وزارت افزوده که «دو طرف همچنان روی تداوم چنین نشستها، تفاهم و تعامل تأکید نمودند.»
از جنگ تا دوستی
دور اول حاکمیت طالبان پس از حمله آمریکا به افغانستان در سال 2001 میلادی به پایان رسید و امارت این گروه سقوط کرد.
پس از آن، در بیست سال گذشته، این گروه به بهانه جنگ با آمریکا، حملات مرگباری را در افغانستان انجام دادند؛ حملاتی که بیشترین قربانیان شهروندان افغانستان، به شمول غیرنظامیان، زنان و کودکان بودند.
تاکتیک های جنگی این گروه نیز طوری طراحی شده بود که در آن از هیچ شیوه ای برای ضربه زدن به مردم افغانستان، نه آمریکایی ها، خود داری نمی شد.
بخش عمده سیاست طالبان در بیست سال اخیر، «گیروگان گیری» و «اسارت» غیرنظامیان، در اکثر موارد شیعیان هزاره، به بهانه همکاری با دولت افغانستان که طالبان آن را دست نشانده آمریکا می دانستند.
در رویدادهای مختلف، گروه طالبان هزاره ها را، به شمول کودکان، سربریده اند به این اتهام که حامی نظام جمهوری و دولت مبتنی بر آرای مردم هستند، درس می خوانند، دانشگاه می روند و دوست دارند که در کشور شان صلح تأمین شود.
بسیاری از شهروندان افغانستان و رهبران سیاسی این کشور به این باور هستند که طالبان در بیست سال گذشته به بهانه حضور آمریکا در افغانستان، به کشتار مردم و قتل عام بی رحمانه شهروندان کشور دست زدند و «جنایت های ضد بشری» فراوانی را مرتکب شد.
پس از «معامله دوحه» و فراهم شدن زمینه تسلط دوباره طالبان بر افغانستان به همکاری آمریکا، مرحله دوستی این گروه آهسته آهسته، آشکار شد و هر روز بیشتر آفتابی می شود.
نمونه واضع این امر، دیدار دو روزه دوحه است که هنوز مشخص در آن چه تصمیماتی در مورد سرنوشت مردم افغانستان اتخاذ شده است.
در دو سال اخیر که مرحله دوستی آمریکا و طالبان در حال آفتابی شدن، این گروه بار دیگر مردم افغانستان را تحت فشار قرار داده و حقوق انسانی و اساسی آنها را به بهانه ارزش های آمریکایی، سلب کرده است.
هرچند که «معامله پنهان» طالبان و آمریکا در قطر ادامه دارد، اما اکنون برای همه مشروعیت جنگ بیست ساله طالبان از بین رفته است و این گروه به مصدان همان کلمه «واگنر آمریکا در منطقه» تبدیل شده است.
«باج دهی به طالبان»
جنبش های اعتراضی زنان افغانستان همزمان با برگزاری نشست دوحه میان طالبان و نمایندگان آمریکا، آن را «باج دهی» به این گروه و «خیانت به ارزش های انسانی» تعبیر کردند.
زنان معترض افغانستان می گویند که گروه طالبان توانایی کنار آمدن با مردم افغانستان و جامعه جهانی را ندارد و تعامل با این گروه، چیزی به جز باج دهی نیست.
این زنان در اعتراضات خود به صورت واضح از جامعه جهانی خواسته است که به جای حمایت از یک گروه «تک قومی»، «تک جنسیتی» و «تروریستی» از مردم افغانستان حمایت کنند و زمینه را برای ایجاد یک حکومت دموکراتیک مبتنی بر آرای مردم، فراهم کنند.
زنان معترض افغانستان از کشور قطر که از سال 1392 خورشیدی تا اکنون از طالبان پذیرایی می کند و دفتر این گروه را باز گذاشته است، می خواهند که به نفع طالبان در امور افغانستان مداخله نکند و «برای سفیدنمایی چهره بین المللی این گروه» لابی نکند.
شهروندان افغانستان، به ویژه زنان، به دلیل «نقض گسترده حقوق بشر»، «جنایت جنگی» و «پناه دادن به بیش از بیست گروه تروریستی» هستند، خواستار سرنگونی سلطه طالبان بر افغانستان هستند.
آنها دیدار مقامات آمریکا با طالبان و تعامل آنها با این گروه را «معامله گری» بر سرنوشت خود می دانند و آن را محکوم می کنند.
اکنون اکثر شهروندان افغانستان، طالبان را «عروسک های خیمه شب بازی» می دانند که در راستای اهداف بلند مدت آمریکا در منطقه فعالیت می کنند و این اهداف را با گرفتن امنیت، آرامش، رفاه و آسایش از مردم افغانستان، به پیش می برند.