این نظام، برآمده از ارزش های آمریکایی است

رهبران افغانستان به جای اینکه دوام کار خود را مبتنی بر حمایت مردم، مبتنی بر کار خود و مبتنی بر خدمتگزاری به مردم بدانند، آن را مبتنی به فتوا و اجازه جان کری می دانند
هرچند گفتگوهای صلح افغانستان به بن بست رسید اما هیات حزب اسلامی مجددا وارد کابل شده است. در همین حال امنیت در افغانستان چنان نابسامان شد که دیگر مردم هیچگونه اعتمادی به حکومت ندارند.
چرا حکومت اوضاع امنیت را سرو سامان نمی دهد؟ آیا توانایی اداره جنگ را ندارد و یا قصدی برای این امر ندارد؟
احمد سعیدی آگاه امور سیاسی در برنامه «پس از خبر» گفت: رییس مجلس در پارلمان گفته بود که طرحی برای برون رفت از بن بست هایی که افغانستان در آن گیر کرده است تقدیم حکومت خواهد کرد. طرح های زیادی برای حل مشکلات افغانستان از مرجع های مختلف وجود دارد اما درحکومت اراده عمل وجود ندارد. بارها شنیده ام که شورای حراست و ثبات افغانستان هم گفته اند طرح های موثر و کارآمدی برای برون رفت ازبحران ها داریم و هرگاه حکومت از ما بخواهد می توانیم ارایه کنیم اما این حکومت آنقدر خودکامه و سرخود است که از هیچکس طرحی نمی خواهد.
وی ادامه داد: مشکل این دولت نداشتن طرح و پلان نیست. بلکه مشکلات دیگری دارد. این حاکمیت اعتماد ملی را از دست داده است. نبود امنیت، وعده های سرخرمن، فرق بین گفتار و عمل و مشکلات ، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرار مغزها سد محکمی بین باورهای مردم و باورهای حکومت ایجاد کرده است. تا وقتی که اعتماد میان مردم و حکومت ایجاد نشود و دولت، با مردم همکاری نکند. مشکلات حل نخواهد شد و جان کری اگر صد سال دیگر هم به عمر این حکوم فتوا دهد حکومت نمی تواند اعتماد مردم را جلب کند.
سعیدی، حکومت را حکومتی دیکتاتور و دست نشانده می داند و می گوید: متاسفانه در افغانستان خودکامگی و جاه طلبی به حدی رسیده است که هرکس به قدرت می رسد خیال می کند که عقل کل عالم است و همه چیز را می فهمد. حکومت چنین حالتی دارد و فکر می کند اختیار مردم کاملاً به دست وی است که اگر حتی جانشان را بگیرد آنها هیچ اعتراضی نکنند. حالاهم، رهبران افغانستان به جای اینکه دوام کار خود را مبتنی بر حمایت مردم، مبتنی بر کار خود و مبتنی بر خدمتگزاری به مردم بدانند، آن را مبتنی به فتوا و اجازه جان کری می دانند. مردم هم حالا مطمین شده اند که این نظام برآمده از ارزش های ما نیست بلکه برآمده از ارزش های آمریکایی است. این عدم اعتماد ملی برای نظام می تواند بسیار کشنده وشکننده باشد.
وی، با بیان اینکه مردم ازعملکرد حکومت به شدت ناراضی و معترض هستند، افزود: وعده های آنها برای صلح به هیچ نتیجه ای نرسید و خشم مردم را برانگیخت. حالاهم که این نشست ها در بلاتکلیفی به سر می برد. بر این باورم که حکومت می داند که این مذاکرات چهارجانبه و نشست های صلح و امثالهم هیچ نتیجه ای ندارد اما نمی توانند آن را به مردم اعلام کنند چرا که اگر مردم این موضوع را بشنوند این حکومت را بر می اندازند.
این آگاه سیاسی، در خصوص اهداف حکومت و کشورهای دیگر درمورد صلح افغانستان گفت: کشورهایی که در نشست های چهارجانبه اشتراک داشتند، فقط به منافع خود فکر می کنند نه به مردم افغانستان و امنیت و ثبات در آن. آمریکا به خاطر دوام حضور خود در افغانستان، جنگ را به نفع خود می داند، می داند اگر جنگی در افغانستان نباشد، حضورش در افغانستان بی بهانه است. آمریکا با افغانستان به مدت ده سال قرارداد امنیتی امضا کرد، یعنی می دانست که جنگ در افغانستان ده سال دیگر قرار است دوام کند. همه چیز برنامه ریزی شده بوده است. اهداف آنها کاملاً دراز مدت بوده و هست.
سعیدی ادامه داد: ناامنی در شمال هم جزیی از همین برنامه است. یکی، دو ولسوالی از بدخشان و کنرو نورستان باید سقوط کند تا راه تروریزم از چترال به قندوز باز شود و از این طریق راه به آسیای میانه هم باز شود و تروریست ها به آسیای میانه برسند. به باور من داعش نهال تلخی بود که در کشورهای عربی نشانده شد. چون کشورهای غربی در کشورهای خلیج فارس و کشورهای عربی منافع اقتصادی دارند و دیگر دوام داعش و تروریست را در آنجا به نفع خود نمی دانند اما دوام آنها در پاکستان و افغانستان و آسیای میانه به نفع غرب است. این یک ضرورت برای آنها است و این اواضاع را ادامه می دهند.
رهبران کنونی حکومت ما دروغگوهایی هستندکه دروغ های بزرگی را همگام کمپاین های انتخاباتی به مردم گفتند و آنها را فریب دادند. به آنها وعده صلح و امنیت و اقتصاد خوب و شغل دادند اما در واقع آنها خدمتگزارهای غرب بودند نه خدمتگزارهای مردم افغانستان و آمدند که فقط برنامه باداران خود را اجرا کنند.
اگر بخواهیم کشور، از این اوضاع بد امنیتی، اقتصادی و سیاسی خارج شود، باید حکومت دیدگاه خودرا اصلاح کند و به سوی خدمتگزاری به مردم بیاید. این همه تعصب های قومی، مذهبی و زبانی را کنار بگذارد از شعارهایی که می دهد کم کند و عملگرا باشد.