آیا رهبران سیاسی تاجیک ها ، هزاره ها و اوزبیک ها شجاعت بیان حقایق و موضیع گیری قومی را دارند؟

اکنون وقت آن فرا رسیده است که رهبران سیاسی تاجیک ها ، هزاره ها و اوزبیک ها هم به خود صادق باشند و هم به مردم خود ، افغانستان فعلا در عمق بحران سرنوشت ساز قرار گرفته است که باید آن را از نگاه ساختار سیاسی و اجتماعی مورد ارزیابی و بررسی قرار داد و نتایج درست از آن به دست آورد.

شاید همگان قبول نماید که افغانستان کشوری است متشکل از اقوام مختلف که هر قوم دارای خصلت و فرهنگ مخصوص به خود است ، پشتون های افغانستان چه در طرف دولت و چه در طرف طالب دارای ویژگی های مخصوص به خود هستند که در چوکات فرهنگ و رسم و رسوم پشتونوالی بالاخره باهم سازش می نمایند و یکی را به مقام ولسمشر قبول می نمایند چون جنگ در میان پشتونها جنگ برای مشرگرای است در حالیکه مشکل تاجیک ها ، اوزبیک ها و هزاره ها مقابله با زیاده خواهی و مشارکت عادلانه در توزیع قدرت و ثروت است.

رهبران تاجیک ها ، هزاره ها و اوزبیک ها در شرایط کنونی باید از خواب غفلت بیدار شوند ، گذشته را به گذشته بسپارند و برای شرایط جدید آینده خود را آماده نمایند و در میان مردم بروند و از مردم بیاموزند ، هیچ لازم نیست که برای مذاکره با طالبان به کمیت افراد توجه نمایند بلکه لازم است تا به کیفیت افراد توجه نموده از لاک حزبی و گروهی خارج شده افراد آگاه ، متخصص و کارشناس را برای مذاکره با طالبان انتخاب نمایند تا با طالبان توانایی مذاکره نفس گیر را داشته باشند و بالای جزیره های قدرت قومی مذاکره نمایند نه برای حذف قدرت های قومی چون افغانستان کشوری متشکل از اقوام است و اگر پشتون ها حاضر باشند که تحت اداره طالبان زندگی نمایند به این حق آن ها باید احترام گذاشته شود و طالبان هم باید وادار شوند که به فرهنگ و نوع زندگانی اقوام دگر احترام بگذارند و تازیانه و قمچین خود ها را برای خود ها نگهدارند ، این امر شده نی نیست مگر اینکه سران تاجیک ها ، هزاره ها و اوزبیک ها از خواب غفلت بیدار شوند و از اشتباهات گذشته خود عبرت بگیرند و آینده را با یک دید جدید در نظر بگیرند و حتی لازم است که جرات آن را داشته باشند که از گذشته های ناکام خود از مردم عذرخواهی نمایند.

البته مالیخولیایی سیاست زده در بین تمام اقوام وجود دارد که سرنوشت همه مردم را به آمریکای ها پیوند می زنند و مردم را سرزنش می کنند که اصلاً چیزی نگویند چون آمریکایی ها هرچه خواسته باشند همان می شود ، این درست است که آمریکایی ها نقش دارند اما این هم درست است که آمریکایی ها خواسته های کتله های مردم را در نظر می گیرند و چه بسا که می شنوند.

اگر رهبران تاجیک ها ، هزاره ها و اوزبیک ها با طرح مشخص ، برنامه دقیق و یک هیأت کوچک متخصص و کارشناس با طالبان وارد مذاکره نشوند باید از همین اکنون شکست جریان مذاکره را در نظر بگیرند که عاقبت آن بسیار ناگوار و غیر پیش بینی خواهد بود ، رهبران تاجیک ها ، هزاره ها و اوزبیک ها باید این درک را داشته باشند که وضعیت فعلی طالبان وابسته به حامد کرزی و اشرف غنی احمدزی است و اگر نه طالبان در چنین وضعیت اصلأ قابل تصور نبود ، لذا رهبران تاجیک ها ، هزاره ها و اوزبیک ها باید عزت خود و مردم خود را در نظر بگیرند و برای مذاکره با طالبان افراد هم سطح طالبان را از میان مردم خود انتخاب نمایند و برای هیأت مذاکره کننده سمت و سو بدهند و نه اینکه خود ها مشتاق به پا بوسی طالبان شوند.