خانواده های قربانیان حمله بر مکتب سیدالشهدا: نهادهای بین المللی به پرونده کشتار دانش آموزان رسیده گی کنند
چهل روز پس از حمله بر مکتب سیدالشهدا، خانوادههای قربانیان این حمله از نهادهای معتبر بینالمللی خواستهاند که پرونده کشتار دانشآموزان را بررسی و به آن رسیدهگی کنند.
این خانوادهها روز پنجشنبه، بیستوهفتم جوزا، در یک نشست خبری در کابل گفتند، از آنجایی که عاملان حمله بر مکتب سیدالشهدا شناسایی نشدهاند، نهادهای بینالمللی باید این حادثه را بررسی و به پرونده آن رسیدهگی کنند.
خانوادههای قربانیان حمله بر مکتب سیدالشهد با صدور یک قطعنامه از حملات هدفمند بر هزارهها و جامعه شیعه ابراز نگرانی کردند و از نهادهای حقوق بشری، به ویژه سازمان ملل و اتحادیه اروپا خواستند که برای جلوگیری از کشتار هزارهها، این حملات را به عنوان مصداق نسلکشی به رسمیت بشناسند.
در این قطعنامه تصریح شده است که به دلیل افزایش حملات هدفمند بر مردم هزاره، حکومت باید تدبیر ویژه امنیتی اتخاذ کند. خانوادههای قربانیان گفتهاند طرحی که معاونت دوم ریاست جمهوری در مشورت با مردم تهیه کرده، باید تطبیق شود.
به گفته آنها، از آنجایی که مکتب سیدالشهد از لحاظ امنیتی آسیبپذیر است، نهادهای امنیتی باید امنیت این مکتب را به گونه جدی تأمین کنند.
در قطعنامه به سرنوشت نامعلوم شکریه اشاره و از نهادهای امنیتی خواسته شده که به نگرانیهای پدر شکریه نقطه پایان بگذارند. این در حالی است که پیش از این نیز عبدالله، پدر شکریه، از نهادهای امنیتی به دلیل کمک نکردن انتقاد کرده بود. او گفته بود که هیچ نهادی در یافتن نشانی از دخترش همکاری نکرده است. نهادهای امنیتی اما تأکید کردهاند که آنان همه شفاخانهها را بررسی کرده، اما در هیچ شفاخانه کسی مطابق مشخصاتی که از شکریه شریک شده، یافت نشده است.
با این حال خانوادههای قربانیان از حکومت خواستهاند که برای ارجگذاری به «شهدای» اخیر ولایتها کابل و لوگر، مراکز آموزشی و تحصیلات عالی یک بنای یادبود اعمار و روز هژدهم ثور را به نام «شهدای معارف» در تقویم کشور درج کند.
از سوی دیگر خانوادههای قربانیان مکتب سیدالشهدا میگویند که پس از حمله بر این مکتب، بیشتر دانشآموزان به مشکلات روحی و عقلی روبهرو شدهاند، از این رو وزارت صحت عامه و نهادهای خیریه باید در تداوی آنان همکاری کنند.
این خانوادهها همچنان از وزارت معارف خواستهاند که به کمبود بست 190 آموزگار این مکتب رسیدهگی کند. آنان تصریح کردهاند که این خواست براساس امتیازطلبی نه، بلکه براساس نیازهای مکتب صورت گرفته است.
گفتنی است که در هژدهم ماه ثور سال جاری مکتب سیدالشهدا در غرب کابل هدف انفجار سه ماین قرار گرفت. در این انفجارها دستکم 100 دانشآموز دختر کشته و بیش از 240 تن دیگر زخمی شدند.
با اینهمه ادامه حملات انفجاری، انتحاری و تهاجمی بر غرب کابل انتقادات زیادی را به همراه داشته است. شهروندان کشور و برخی از چهرههای سیاسی از جمله محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و مشاور رییس جمهور، حملات هدفمند بر منطقه غرب کابل که عمدتاً هزارهنشین است را جنایت بشری و «نسلکشی» خواندهاند.
همچنان پیشتر شماری از شهروندان کشور با راهاندازی هشتگ «#StopHazaraGenocide»یا نسلکشی هزارهها را متوقف کنید، از جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری خواستار توقف کشتار سیستماتیک هزارهها شده بودند. آنان از این نهادها خواسته بودند که کشتار هزارهها را در افغانستان به عنوان «نسلکشی» به رسیمت بشناسند.
گفتنی است که اخیراً کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نیز حملات هدفمند بر هزارهها و شیعههای افغانستان را مصداق بارزی از نسلکشی خوانده، گفته که هزارهها در معرض نسلکشی قرار دارند و از نهادهای حقوق بشری بینالمللی خواستار بررسی این کشتار هدفمند شده است.
در حکومت اما به جز سرور دانش و محمد محقق که متعلق به قوم هزارهاند و این حملات را نسلکشی خواندهاند، دیگران در مورد اینکه آیا حملات هدفمند بر غرب کابل مصداق نسلکشی است یا نه، سکوت کردهاند.