پاکستان و انگلیس؛ تلاش برای اشغال سیاسی افغانستان

به تازگی سفیر جدید انگلیس برای افغانستان وارد کابل شده است. پیشتر الیسون بلیک سفیر بریتانیا در افغانستان بود، اما به نظر می‌رسد تبدیلی سفیر انگلیس با سفر اخیر رییس ارتش آن کشور که همراه با جنرال باجوا رییس ارتش پاکستان چند هفته پیش به کابل آمد، بی‌ربط نیست.

برخی منابع گفته بودند که بریتانیا با دوکتورین جدیدی برگشته و می‌خواهد که حضور خود را در سطح جهان با همراهی مستعمرات قدیمی خود تثبیت کند. هیچ مستعمره قدیمی بریتانیا به اندازه پاکستان به این کشور وفادار نبوده و در چند دهه اخیر نیز که بریتانیا عملاً در منطقه حضور نداشته، پاکستان به نیابت از پادشاهی متحده به اعمال سیاست‌های لندن پرداخته است

رحمت‌الله نبیل رییس پیشین امنیت ملی کشور نیز در یک یادداشت از انجام معاملات پنهانی با پاکستان و بریتانیا خبر داده است، آقای نبیل از این معاملات ابراز نگرانی کرده و افزوده که هیچگاه افتادن در دام پاکستان آن هم زمانی که پای بریتانیا در میان باشد، به سود کشور نیست. این سخن اگر از آدرس یک سیاست مدار یا تحلیلگر مسایل سیاسی بیرون می‌شد، جای نگرانی نبود، اما زمانی که از آدرس آقای نبیل ارائه می‌شود، صد در صد جای نگرانی دارد؛ زیرا نبیل چهره‌ای است که بر اوضاع اشراف اطلاعاتی دارد و موضوعی را که بیان می‌کند، استوار بر شواهد و اسناد و مدارک کافی است.

مسئله زمانی بیخ می‌یابد که پاکستان به تازگی پیشنهاد آموزش دادن به نیروهای امنیتی افغانستان و همچنان تجهیز این نیروها از کانال راولپندی را مطرح کرده است. تجربه در دوره جهان نشان داده که اگر مدیریت اوضاع بحرانی افغانستان در دست پاکستان بیفتد، فاجعه خلق می‌شود؛ چون پاکستانی‌ها روی گروه‌های تند رو و همسو با سیاست‌های این کشور سرمایه گذاری کرده و دوباره اصطکاک اجتماعی و سیاسی را در افغانستان تشدید می‌کند.

گذشته از این، حضور غربی‌ها در منطقه به هیچ عنوان به سود افغانستان و منطقه و حتا خود پاکستان نیست؛ چرا که کشورهای غربی روی اهداف راهبردی خویش سرمایه گذاری می‌کنند و کشورهایی که وسیله پیشبرد آن قرار می‌گیرند یا قربانی تروریزم می‌شوند یا مولد آن که در هردو صورت آن کشور ها را از رشد و توسعه باز مانده و همواره جیره خور غرب می‌سازد.

بنا بر این، اگر افغانستان به معاملاتی که رحمت‌الله نبیل از آن ابراز نگرانی کرده، با پاکستان و بریتانیا تن بدهد، شک نکنید که این مثلث هیچ گاه به سود کشور ما نیست؛ زیرا پاکستان به عنوان بنگاه معاملات سود بیشتر برده و افغانستان را مبدل به میدان آزمایش انواع و اقسام تروریزم و سلاح و راهبردهای عجیب و غریب غرب می‌سازد.

بنا بر این، شایسته است که در قبال پاکستان اخصاً زمانی که با بریتانیا نیز همراه شده هوشیارانه و زیرکانه و با دیدگاه راهبردی برخورد شود و نگذاریم که دوباره کشورمان از طریق بنیادگرایی مدارس پاکستان مبدل به عرصه تاخت و تاز و رقابت‌های راهبردی و تروریستی گردد.

این جا باید دیده شود که پاکستان چه اهدافی را دنبال می‌کند و تمام حرکت‌های اسلام‌آباد با توجه به تجاربی که از پیشینه این کشور در امور افغانستان داریم، تعامل صورت بگیرد، در غیر آن نه صلحی در کار است و نه ثبات پایدار، بلکه روند صلح مبدل به مقطع کوتاهی از آرامش پیش از توفان می‌گردد و دوباره روز از نو  و روزی از نو.