- یک‌شنبه, 16 ثور 1403|08:41
- 0 نظر
یک ماجرا و هزار داستان؛ در بدخشان چه خبر است؟
منابع محلی، بیانیه ها، بررسی اخبار و ویدئوهای منتشر شده در سایت ها و شبکه های اجتماعی این روایت را تقویت می کند که نیروهای طالبان در روستای «قرلق» ولسوالی درایم ولایت بدخشان بر سر تخریب مزارع با تعدادی از مردم محلی درگیر شده اند و در نتیجه یک کشاورز نیز کشته می شود.
منابع محلی، بیانیه‌ها، بررسی اخبار و ویدئوهای منتشر شده در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی این روایت را تقویت می‌کند که نیروهای طالبان در روستای «قرلق» ولسوالی درایم ولایت بدخشان بر سر تخریب مزارع با تعدادی از مردم محلی درگیر شده‌اند و در نتیجه یک کشاورز نیز کشته می‌شود.
ماجرای مبارزه حکومت طالبان با کشت و تولید مواد مخدر در ولایت‌های کشور درحالی ادامه دارد که مقاومت کشاورزان نیز با گذشت زمان و نبود کشت جایگزین افزایش یافته است اما در ماههای اخیر برخی رسانه‌های غربی نیز به دنبال گرفتن ماهی از آب گل آلود هستند تا نقش سیاه‌نمایی را بیش از گذشته برجسته کنند.
از سوی دیگر برخی رسانه‌ها با انتشار اخباری اعلام کرده‌اند تظاهرات مردمی در بدخشان به دلیل ورود نیروهای طالبان به حریم شخصی بوده و حریم خانواده‌ها نیز رعایت نشده است.
بر اساس بیانیه فرماندهی پلیس بدخشان به نظر می‌رسد که وضعیت به حالت عادی بازگشته است.
خاطرنشان می شود که سال گذشته نیز در بدخشان بر سر تخریب مزارع خشخاش درگیری صورت گرفت و گفته شد چهار نفر کشته و یا زخمی شدند اما گزارشی از تعرض به حریم شخصی و خانوادگی منتشر نشد.
به نظر می‌رسد حساسیت کشاورزان مزارع خشخاش به این دلیل افزایش یافته است که برای کشت جایگزین کاری انجام نشده و با توجه به مشکلات اقتصادی افغانستان، آنها به نوعی مجبور به ادامه این روند هستند.
«پینو آلارچی» رئیس اجرایی پیشین دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل اسفندماه گذشته با اشاره به عدم کمک‌های لازم در زمینه کشت جایگزین، اعتراف کرد؛ وظیفه جامعه جهانی است که برای کشت جایگزین مواد مخدر با افغانستان همکاری کند.
با نگاهی به این قبیل اظهارات مقامات مختلف غربی و نهادهای بین‌المللی، به‌خوبی می‌توان دریافت که جامعه جهانی با وجود قول‌های مکرر، کمکی به کشت جایگزین خشخاش در افغانستان نکرده‌اند. این در حالی است که اقتصاد مبتنی بر کشاورزی افغانستان به دلایل مختلف از جمله تحریم‌های آمریکا با مشکل مواجه است و این نارضایتی عمومی در مناطقی که ناچار از کشت هستند را افزایش می‌دهد.
با این حال، در ادامه چند نکته قابل ذکر است؛ نخست این که کشتن مردم عادی قابل توجیه نیست و حکومت طالبان باید نظارت بیشتری بر نیروهای خود داشته باشد.
البته پیش از این بارها مقامات ارشد کابل از جمله در این اواخر «سراج الدین حقانی» وزیر کشور حکومت طالبان نیز تاکید کردند که نیروهای حکومتی نباید با مردم بدرفتاری کنند و موجب رنج مردم شوند.
پاشنه آشیل حکومت‌های کابل در جامعه سنتی و مذهبی افغانستان بیشتر مسائل مربوط به قومیت، زبان، زنان و خانواده بوده است و هیچگاه مردم کشورمان، توهین به چنین مسائلی را برنتابیده‌اند و همواره برای این حکومت‌ها در طی زمان فرجام نامبارکی را رقم زده‌اند.
به هر حال، موضوع اعتراض به تخریب مزارع خشخاش از سوی کشاورزان، موضوع جدیدی نیست اما برخی به نظر می‌رسد به دنبال فتنه هستند تا ماهی مقصود خود را صید کنند و باید در شرایط کنونی هم حاکمیت افغانستان و هم مردم بیش از گذشته هشیار باشند تا کشور در بحران عمیق‌تر از گذشته فرو نرود.
واقعیت اعتراضات بدخشان؛ رهبران فراری از کدام آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند؟
موضوع اعتراضات بدخشان موضوع ناراحتی کشاورزان از حکومت در مبارزه با کشت خشخاش است.
رهبران فراری کشورمان و رسانه‌های پادوی غرب به دنبال دادن آدرس اشتباه هستند.
اما مردم این بار باور می‌کنند که رهبران فراری هم از پول خشخاش و مخدر سود زیادی برده‌اند و حال عصبانی‌اند.
وزارت داخله طالبان اعلام کرد در ادامه روند تخریب زمین‌های کشت خشخاش این بار پلیس مبارزه با مواد مخدر طی چندین عملیات جداگانه 500 جریب زمین را در بدخشان، 47 جریب زمین را در ننگرهار، 13 جریب زمین را در بغلان و 142 جریب را در ولسوالی البرز ولایت بلخ که مجموعآ 703 جریب زمین می‌شوند، از وجود بوته خشخاش پاکسازی کرده است.