طالبان بار دیگر با بی پروایی دست به جنایت زده اند. در تازه ترین مورد، این گروه یک کودک به نام مهدی را در ولسوالی جاغوری ولایت غزنی بدون هیچ جرمی تیرباران کرده و نوجوان دیگری بنام علی سینا را زخمی کرده اند؛ رویدادی که نه تنها فضای جاغوری، بلکه افکار عمومی را به لرزه درآورده است.
در حالیکه طالبان تلاش دارند با روایتهای ضدونقیض، حقیقت این جنایت را پنهان کنند، اما شواهد و اظهارات منابع محلی، پرده از یک «قتل برنامهریزیشده» و «صحنهسازی آشکار» برمیدارد.
به نقل از منابع محلی در محل حادثه؛ طالبان ابتدا با جمعکردن متنفذان محل در سنگماشه، ادعا کردند که حوالی 12:30 بامداد جمعه (22 حمل)، مهاجمان ناشناس به ساختمان ولسوالی تیراندازی کردهاند و در جریان فرار، یک نفر کشته و یک تن دیگر زخمی شده است.
اما دیری نپایید که در خبرنامهای دیگر، فرماندهی امنیهی طالبان در جاغوری روایت را تغییر داد و مدعی شد چهار مهاجم در صحنه حضور داشتند و یکی از آنها در جریان درگیری «از پا درآمده» است.
در نسخهی سوم این سناریوی ساختگی، طالبان گفتند که مهاجمان هنگام فرار، در کمین آنان در منطقهی آببرده، مسیر سنگماشه–پاتو، گیر افتادهاند.
همزمان، طالبان قربانی این رویداد – کودک مقتول – را رهبر یک گروه شورشی معرفی کرده و نوجوان زخمی را نیز به عضویت در گروه مخالف متهم ساختهاند؛ اتهاماتی مضحک، بیپایه و عاری از سند.
با اینحال، منابع محلی به صراحت میگویند که حمله و تیراندازی به محل ولسوالی و صحنهی درگیری، تماما ساختگی و مهندسیشده بوده تا قتل این کودک را مشروع جلوه دهند و مسئولیت آن را از دوش خود بردارند.
بازمحمد جوهری، از مقامهای نظامی حکومت پیشین، در واکنشی صریح و هشدارآمیز نوشت:
«بدون جرم و گناه به شهادت رساندند. یکی از عوامل اصلی تعامل مردم با حاکمیت فعلی، تأمین جان و امنیتشان است. اگر این اصل خدشهدار شود، تعامل نیز مورد بازبینی قرار خواهد گرفت.»
این جنایت در حالی رخ داده که نگرانیها از هدفقراردادن افراد ملکی و ایجاد فضای رعب و وحشت در مناطق هزارهنشین بهطور بیسابقهای افزایش یافته است. پرسش جدی اینجاست:
طالبانی که مدعی تأمین امنیتاند، با گلولهباران کودکان چه پیامی میخواهند به مردم بدهند؟