- چهارشنبه, 28 سرطان 1402|08:51
- 0 نظر
سیاست تدریجی و نرم طالبان بر مذهب شیعه در افغانستان
طالبان در دوره دوم تسلط خود بر افغانستان روش خاصی را برای حذف مخالفین خود به خصوص مذهب شیعه و شیعیان در پیش گرفته است. آنان با سیاست تدریجی و فریب کاری دارند اهداف ضد شیعی و ضد غیر پشتونی خود را به پیش می برند. در این دو سال کاملا واضح و روشن گردید که آنان با خریدن زمان می خواهند شیعیان را به تدریج در افغانستان تضعیف، ناتوان و سپس ریشه کن کنند؛ همان گونه که برای از بین بردن زبان فارسی و فارسی زبانان نیز از این سیاست استفاده می کنند.
طالبان در دوره دوم تسلط خود بر افغانستان روش خاصی را برای حذف مخالفین خود به خصوص مذهب شیعه و شیعیان در پیش گرفته است. آنان با سیاست تدریجی و فریب‌کاری دارند اهداف ضد شیعی و ضد غیر پشتونی خود را به پیش می برند. در این دو سال کاملا واضح و روشن گردید که آنان با خریدن زمان می خواهند شیعیان را به تدریج در افغانستان تضعیف، ناتوان و سپس ریشه کن کنند؛ همان گونه که برای از بین بردن زبان فارسی و فارسی زبانان نیز از این سیاست استفاده می‌کنند.
حکومت طالبان به دلیل اینکه کفر شیعه ارکان مهم ایدیولوژی طالبان را تشکیل می دهد هرگز مذهب شیعه را در افغانستان به رسمیت نخواهد شناخت و هرگز فقه جعفری را اجازه نخواهد داد که حتی در مکاتب شیعه نشین تدریس شود واین توقع از سوی برخی شیعیان کاملا توقع بیجا و بی‌ثمر است. در همین راستا آنان با مراسم شیعیان که نه تنها هیچ منافاتی با موازین دین اسلام ندارند بلکه بر طبق توصیه های دین اسلام به آنها می پردازند اصلاً موافق نیستند. به همین دلیل حکومت طالبان امسال هم در عید فطر و هم در عید قربان از نیت ضد شیعی خود در تحمیل عید بر شیعیان پرده برداشت.
اکنون که در آستانه ماه محرم و عزاداری امام حسین (علیه‌السلام) فرزند گرامی رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله) قرار گرفته ایم طالبان در این مورد برای بار اول اعلامیه ای مبنی بر محدودیت مراسم عزاداری حسینی پخش نموده و وانمود کرده اند که آنان با عزادری شیعیان برای امام حسین (علیه‌السلام) مخالف نیستند. برای اینکه نیت و هدف طالبان بهتر روشن گردد لازم است این اعلامیه مورد توجه قرار گیرد:
ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان در اعلامیه ای نگاشته است که چند روز بعد دهم ماه محرم می باشد و مراسم ویژه از سوی هموطنان اهل تشیع در نظر گرفته شده است، ارگان های امنیتی امارت اسلامی برای این مراسم تدابیر کامل امنیتی را اتخاذ کرده و آزادی مراسم مذهبی اهل تشیع پابرجاست.
در تمام تکیه خانه هایی که در مناطق سکونت هموطنان اهل تشیع موقعیت دارند، گردهمایی و مراسمی که اصول مذهبی آنان ایجاب می‌کند انجام شده می‌تواند، البته به خاطر تأمین امنیت و گرفتن تدابیر احتیاطی بیشتر، گردهمایی های بزرگ و یا رفت و آمد گروهی محدود شده که با این کار نظر علمای اهل تشیع نیز گرفته شده و در مطابقت با خواست های آنان اقدامات صورت گرفته است.
گزارش ها و تشویش هایی که در بعضی رسانه ها در این زمینه به نشر رسیده است حقیقت ندارد و امارت اسلامی از اقلیت های مذهبی حمایت می کند و به آنان در عبادت و اجرای مراسم مذهبی شان آزادی داده است.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی امارت اسلامی 29/12/1444
این اعلامیه ذبیح الله مجاهد با اینکه خواسته است رضایت شیعیان را در برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) جلب کند، باعث ایجاد سوال های متعدد می گردد که به آنها اشاره می شود:
1. آیا خود این اعلامیه که می گوید شیعیان می تواند به مراسم عزاداری خود بپردازند سوال بر انگیز نیست؟ از متن این اعلامیه به دست می آید که طالبان در واقع با عزادری مخالف است ولی در شرایط کنونی شیعیان می توانند به عزادری شان بپردازند. تقریبا معنای آن این می شود که تا اطلاع ثانوی از سوی طالبان مشکلی خاصی متوجه عزاداری شیعیان نیست.
2. طالبان پیوسته امنیت افغانستان را که توسط آنان به وجودآمده است از پیروزیهای مهم خود تلقی کرده و آن را به رخ هموطنان و نیز کشورهای دیگر می کشند و می گویند در افغانستان داعش و القاعده کاملا از بین رفته اند و تهدیدی از سوی آنان متوجه هموطنان وجود ندارد. اما درعین حال به دلیل مسائل امنیتی مراسم عزاداری حسینی شیعیان را محدود کرده و تنها به شیعیان اجازه داده شده که در مناطق خود شان آن هم بسیار محدود در برخی مساجد و حسینیه ها می توانند به این مراسم بپردازند. سوال اینجا است که از سوی چه گروه و فرقه ای عزادری شیعیان در معرض تهدید قرار می گیرد که طالبان دل شان برای مردم شیعه سوخته و امنیت آنان را با برگزار نکردن مراسم عزادری تأمین می کنند.
3. ممنوعیت نصب پرچم و بنیر های عزادری در سطح شهر و بر منازل و حسینیه ها از سوی طالبان هیچ توجیهی ندارد جز اینکه عظمت نهضت عاشورا را کاهش داده و با ایجاد این محدودیت، شیعیان را در مضیقه قرار داده تا در سالهای بعدی قدمهای دیگری را علیه محرم و عاشورا برداشته و در نهایت به صورت مطلق بر عدم جواز عزاداری حسینی فتوا صادر کنند.
4. اطلاق اقلیت مذهبی بر شیعیان که تقریبا 25 در صد مردم افغانستان را تشکیل می دهد توهینی است که از سوی طالبان بر شیعیان روا داشته شده است و این مذهب با هندوها و مسیحیان که در افغانستان بسیار اندک هستند در یک مقیاس قرار گرفته است. مثلا در ایران بر اهل سنت اقلیت مذهبی اطلاق نمی شود؛ زیرا اقلیت های مذهبی بر پیروان مذاهب و فرقه هایی اطلاق می شود که اولا مسلمان نیستند وثانیا نفوس آنها بسیار اندک و غیر قابل توجه است.
5. اینکه گفته شده علمای شیعه نیز با این محدودیت موافقت دارند، سخن نامربوط است و دقیقا بهانه ای است مانند بهانه امنیتی که می خواهند عملکر منفی خود شان را در قبال مراسم عزادری عاشورا توجیه کنند. هیچ عالم شیعه ای به این محدویت رضایت نمی دهد مگر اینکه به دستود خود طالبان با آنان همراه شده باشند.
ازآنچه بیان شد این نتیجه به دست می آید که طالبان اصلا با برپایی مراسم عزاداری برای امام حسن (علیه السلام) مخالف اند و برای اینکه به هدف کامل خود شان برسند به تدریج محدودیت ها را در حوزه های دیگر نیز اعمال خواهند کرد و با عقب نشینی شیعیان این محدودیت ها شدیدتر گردیده و با استمرار حکومت طالبان روزی خواهد رسیدکه شیعیان در افغانستان واقعا به اقلیت مذهبی تبدیل شده و با فشار طالبان افغانستان را تخلیه کرده و برخی هم از ترس حفظ جان با تقیه به مرور زمان در آنان استحاله خواهند شد.