- سه‌شنبه, 17 اسد 1402|10:59
- 0 نظر
تغییر ادبیات ترکیه در تقابل با تکفیری ها؛ (استراتژی یا تاکتیک)؟
طی سال های گذشته، ترکیه روابط نزدیکی با جهادی های تکفیری برقرار کرد و اجازه داد تا بیش از 40000 جنگجوی خارجی از مرزهای این کشور عبور کرده تا به گروه های افراطی اسلام گرا در سوریه بپیوندند که بسیاری از آنها در فهرست های بین المللی به عنوان تروریسم طبقه بندی شده اند.
طی سال‌های گذشته، ترکیه روابط نزدیکی با جهادی های تکفیری برقرار کرد و اجازه داد تا بیش از 40000 جنگجوی خارجی از مرزهای این کشور عبور کرده تا به گروه‌های افراطی اسلام گرا در سوریه بپیوندند که بسیاری از آنها در فهرست های بین‌المللی به عنوان تروریسم طبقه‌بندی شده‌اند.
طی سال‌های گذشته، ترکیه روابط نزدیکی با تروریست های تکفیری برقرار کرد و اجازه داد تا بیش از 40000 جنگجوی خارجی از مرزهای این کشور عبور کرده تا به گروه‌های افراطی اسلام گرا در سوریه بپیوندند که بسیاری از آنها در فهرست های بین‌المللی به عنوان تروریسم طبقه‌بندی شده‌اند.
دولت ترکیه در امتداد همکاری همه جانبه با داعش و تحریر الشام و با آگاهی کامل از هویت خطرناک آن ها، آنان را در بیمارستان های خود پذیرش می کرد. همچنین بسیاری از آنها را برای تقویت عملیات خود علیه دشمنان خود در کردستان سوریه، به خدمت می گرفت و بعضاً حتی برای برخی آنان، پاسپورت ترکیه ای تهیه کرده که در چندین فرودگاه اروپایی از جمله آلمان مورد شناسایی قرار گرفته اند.
اما این سوال مطرح است؛ چرا ترکیه، با چنین رزومه ای در اقدامی غیر منتظرانه، رفتاری مشابه آنچه علیه رهبران اخوان انجام داد، برای رهبران تروریستی تکفیری نیز در نظر گرفته است؟
در هفته اول ژوئن گذشته، دو نظریه پرداز تروریستی در ترکیه بدون اشاره به هویت یا کشورشان دستگیر شدند. چند روز بعد، نظریه پرداز سوم دستگیر شد، اما این بار هویت او شناسایی شد و شخصی با نام "ابوعبدالله التونسی" بود که پس از تحویل به تونس، خانواده وی خبر زندانی شدن او را تایید کردند.
ابوعبدالله التونسی با نام اصلی "عماد بن صالح" یکی از برجسته ترین شیوخ تروریست وهابی در تونس به شمار می رود.او پیش از این در سال 2013 از مصر اخراج شده بود. وی همچنین بیش از یک بار به خاطر فتواها و نوشته های تروریستی که به خشونت دامن می زد، در تونس دستگیر شد.
در همین ایام دقیقاً در 13 ژوئن، ابوالعبد اشداء (نام اصلی او عبدالمعین کحّال): رهبر سابق هیئت تحریر الشام در سوریه و یکی از برجسته ترین معارضین سوری، در یکی از گذرگاه های مرزی با سوریه هنگام ورود به خاک ترکیه به همراه مادرش برای ادای مناسک حج به عربستان سعودی و با توجه به ترفندی که توسط نیروهای امنیتی ترکیه به کار گرفته شده بود، دستگیر شدند.
کیفیت دستگیری او نشان می دهد که سرویس های امنیتی ترکیه او را قبل از ورود به ترکیه، مورد تعقیب قرار داده اند و به او اجازه داده تا مسافت 10 متری از گذرگاه ترکیه عبور کند و سپس او را دستگیر کنند، در حالی که می توانستند به جلوگیری از ورود او برای بازگشت به جایی که از آنجا آمده بود بسنده کنند.
دستگیری ابوالعبد چند روز پس از آن صورت گرفت که ترکیه دارایی های ابواحمد زکور که نام اصلی وی (جهاد عیسی الشیخ)، مسئول مالی تحریر الشام، که در استانبول ساکن بود و شبکه گسترده ای از روابط در استانبول داشت، را مسدود کرد.
این اقدام ترکیه در واکنش به تصمیم خزانه داری آمریکا برای اعمال تحریم ها علیه دو فرد مرتبط با منابع مالی گروه های تکفیری، که یکی از تروریست های مستقر در سوریه به نام زکور بود، انجام گرفت.
در پاسخ به چرایی تغییر ناگهانی رویکرد ترکیه به تروریست های تکفیری و ایضاً اخوانی ها، در یک تحلیل اولیه، به نظر می‌رسد که تحرکات اخیر ترکیه علیه تروریست ها مربوط به نزدیکی آنکارا و دمشق است مشابه نزدیکی ترکیه و مصر، که رفتار ترکیه را در قبال اخوان‌المسلمین مقیم در خاک خود تغییر داد.
یادآوری این نکته ضروری است که حدود 3 ماه پیش، رهبر سابق تحریر الشام (عبدالله المحیسنی) پس از تشدید اختلافاتش با رهبر این گروه، ابومحمد الجولانی، محل سکونت خود را از ادلب به استانبول منتقل کرد. سرویس‌های امنیتی ترکیه به المحیسنی اجازه دادند تا با شناخت کاملی که از این مرد دارند و حتی با وجود اینکه او در فهرست‌های تروریسم در عربستان سعودی، امارات، بحرین و مصر قرار دارد، به وی اجازه اقامت در سرزمین خود را بدهد.
از سوی دیگر، ترکیه همچنان پایگاه پشتیبان ده‌ها هسته پشتیبانی مرتبط با گروه‌های تکفیری در داخل سوریه است که بیشتر آنها برای سرویس‌های امنیتی این کشور که فعالیت‌های آنها را از نزدیک رصد می‌کنند، کار می کنند.
این سوال به وجود می‌آید؛ آیا این بار تلاش ترکیه برای مبارزه با تروریسم جدی است؟ یا نه بلکه همان کاری را که پیش از این انجام می داد؛ (یعنی هر از چندگاهی عملیات های امنیتی شدیدی را علیه جهادگران خارجی، به ویژه از سوی «داعش» به راه می انداخت) را تکرار خواهد کرد.
در حالی که خطوط ارتباطی مخفی ترکیه با هسته های مرکزی داعش در عراق و سوریه در حال فعالیت است.